form follows function ( ή οι χαρές του design )
Για να μην παρεξηγηθώ, αυτή η καρέκλα μ' αρέσει, αλλά εγώ δεν είμαι αντιπροσωπευτικό δείγμα, γιατί μου αρέσουν πολλές καρέκλες, τους έχω αδυναμία.
Ο σχεδιαστής , designer ελληνιστί (sic), θέλει να επιμένει ότι είναι μία καρέκλα εσωτερικού χώρου, επειδή όμως εγώ είμαι από χωριό και ξέρω από καλό λάδι και θα διαρρήξω τα φοβερά ιμάτιά μου αν μου πει κανείς κάτι διαφορετικό, λέω πως αυτή η καρέκλα κάνει μόνο για κήπο και μάλιστα όχι μεσογειακό για τους παρακάτω λόγους:
* Αν την αφήσεις στον ήλιο και πας να κάτσεις, την πάτησες.
* Το σκελετό δεν τον βλέπω να αντέχει στα νερά.
* Το ξύλο θα φουσκώσει.
* Αν βάλεις ποτήρι στο τραπεζάκι δεν θα μείνει όρθιο.
* Το concept σκίτσο που στάνταρ έγινε κατόπιν εορτής το κοιτάω με μισό μάτι.
Με λίγα λόγια είναι για το terrace...
Το συμπέρασμα είναι για να είσαι καλυμμένος πάρε καρέκλα από γύφτο.
3 Comments:
exeis prospathhsei na vreis pleon karekles apo gyfto??
apla den yparxoun.
periodika kapoioi zhtane kai den yparxoun!
που σαι ρε ταμτάκο...
ante giati ta phra! to design mou mesa pia.... tha paw a zhsw se kalyva.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home