Συμπέρασμα 2
Η εκπαίδευση του ματιού στο να διακρίνει το αισθητικά ωραίο και να παράγει αισθητική, νομίζω πως δημιουργεί μειωμένη ανοχή στο άσχημο. Άλλωστε από την ώρα που γεννιόμαστε συμβιβαζόμαστε με μία αισθητική (ή μη-αισθητική το πιο πιθανό) την οποία μας επιβάλλει καποιος άλλος.Το να δίνει κανείς προσοχή στα αντικείμενα που τον περιβάλλουν και στο χώρο που μένει, εργάζεται και ζει ίσως να κάνει την καθημερινότητα λίγο πιο δύσκολη, αφού είναι μια μειοψηφία που το λαμβάνει υπ'όψιν της σοβαρά (εκτός κι αν μένεις στη Σουηδία).Μπορείς να φτιάξεις το σπίτι σου, μπορείς να φτιάξεις το χώρο που δουλεύεις, δε μπορείς να φτιάξεις την πόλη, δε μπορείς να αλλάξεις τους ανθρώπους.
Το έχω πάθει.
Αναρωτιέμαι αν είμαι λίγο υπερβολική.
Θα πάρω τα βουνά.
Θα γίνω ερημίτισσα. Έτσι μόνο και μόνο για να μην ενοχλούμαι.
7 Comments:
This comment has been removed by the author.
καλώς ήρθες στο club! Εγώ εφαρμόζω την ομοιoπαθητική και μένω στην πόλη. Σύντομα μετακομίζω σε άλλη πόλη, βέβαια...
χμμ.η πολιτικοποίηση είναι μεγάλο ατού για έναν αρχιτέκτονα.βεβαίως και σήμερα δεν πρόκειται να σας ανατεθεί έργο μεγέθους καταλωνικής μεγαλουπόλεως. ο λόγος είναι πως έχουμε δημοκρατία και η αισθητική μεταδίδεται μέσω ωσμόσεως και όχι μέσω επιβολής.καλώς ή κακώς, δεν αρέσει σε κανένα να του επιβάλεται το "αντικειμενικά ωραίο".προφανώς γιατί είναι αφύσικο.
Emena to olo zhthma mou xei vgei se oikeiotheli kat'oikon periorismo.
O kyrios David Hume eipe:
Mia fanerh aitia giati polloi anthrwpoi den aistanontai to swsto synaisthima ths omorfias, einai h elleipsh ekeinhs ths leptothtas ths fantasias pou apaiteitai gia na tous kanei euaisthitous stis pio leptes sygkinhseis. Ayth th leptothta oloi th diekdikoun,o kathenas milei gi' aythn kai tha hthele na anagagei se protypo ths kathe eidous goustou kai synaisthimatos.
μερικές φράσεις πάντα κεντρίζουν την αντιδραστικότητά μου, παρακαλώ συγχωρέστε με γι'αυτήν δεν ήταν επιλογή μου:
σωστό συναίσθημα ομορφιάς;
Συμφωνώ με τη λεπτότητα.
Αλλά ας δούμε πολιτισμικά την ομορφιά. Αγάλματα και γλυπτική γιατι είναι ίσως η πιο άμεση απεικόνιση και μετρήσιμη στα σημεία. νησί του Πάσχα... αρχαία Ελλάδα. Δε διατυπώνω συμφωνία ή διαφωνία, αλλά σίγουρα κάποιοι θα έκαναν το δεύτερο τότε. Η ιστορία συγκρατεί το κριτήριο ομορφιάς του συνόλου;;; Απίστευτο αρχικά, όμως αληθινό. Τελικά μήπως είναι πιο εύστοχο να θέσουμε ως κριτήριο το ποσοστό του χρόνου και του χώρου που μας απασχολεί η ομορφιά;
Γιατί το λέω; Είναι θέμα εξάσκησης των αισθήσεων η ομορφιά. Λεπτότητα. Σπανίως αποκτάται μονομιάς. Άρα;
Λείπει η παιδεία. Δεν ασχολούμαστε. Και δε ζητώ το όλο, αλλά το περισσότερο.
Τουλάχιστον αυτή είναι η εξήγηση που δίνω στο γιατί ο κόσμος γύρω μου,
το αστικό αλλά και μη περιβάλλον μου
δεν
είναι όμορφο.
H aisthitikh enos laou nomizw eksartatai se megalo vathmo apo to topio. Paizei kathoristiko rolo. Oi Arxaioi ellhnes eixan to fovero messogeiako topio ths Elladas. Oi sygxronoi Ellhnes exoun to eleeino astiko topio pou ftiaxthke apo politikous mhxanikous kai ergolavous to 50-60-70( ta paratragouda ths anagkaiothtas mesa sthn koukoula tou monternou kinhmatos). Ayto pou tha prepe na vgainei fysika twra xreiazetai ekpaideush kai einai poly krima.
Ο εχθρός δεν είναι το άσχημο, είναι το αδιάφορο. Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ότι ο "κοσμάκης" δεν έχει γούστο, είναι ότι δεν έχει όρεξη. Η ελληνική πόλη πάσχει από μία laissez-faire διάθεση. Το περίπτερο "absolut realism" στη bienalle της Βενετίας [πριν 4 χρόνια αν ενθυμούμαι καλώς] δε με βρήκε απόλυτα σύμφωνη, όχι τόσο ως προς τη θεματολογία όσο ως προς την πραγματοποίηση. Αλλά όλες αυτές οι "ασχεδίαστες" εκτάσεις της λεωφόρου Καβάλας π.χ. στις παρυφές του αστικού ιστού, εκεί που ξεφτάει το υφαντό, είναι πεδίο προς μελέτη. Αν μη τι άλλο.
Καλή χρονιά :-)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home